Rijswijk

Met vijf leden van het SP-wielerteam, waarvan twee Rijswijkers, werd op zaterdag 6 juni 2009 deelgenomen aan de Omloop Flevoland. Drie van de leden waren nog maar weinig bekend met het plaatselijke landschap, waar een gevecht met de wind op de lange rechte wegen meer regel dan uitzondering is. Met een windkracht van vier uit het noordoosten kon het wielerteam de borst nat maken. De start was in Zeewolde. Renée Minnaar (Leiden) ging op pad voor de 65 kilometer, René Allart (Rijswijk) en zijn vriendin besloten tot 85 kilometer en Urban Spanjers (Rijswijk), Peter Visser (Diemen) en Jan Muizelaar (Dronten) durfden de 125 kilometer wel aan.

Renée reed vanaf het begin in een eigen, gematigd tempo. De racefietsers vertrokken gezamenlijk en hielden dat een heel eind vol. Het eerste stuk, rond Zeewolde, verliep nog soepel, maar direct buiten het dorp sloeg de wind toe op een lange rechte weg. Toen vervolgens aan de andere kant van de Knardijk de weg opnieuw lang en recht bleek te zijn, haakten René en zijn vriendin af. Urban zette er vaart in om zo snel mogelijk het einde van dat tegenwindtraject te bereiken.

In Lelystad bij de controlepost kikkerde de koffie de rijders weer op. Pal voor de wind werd de weg vervolgd langs de Oostvaardersplassen naar Almere. Onderweg stuitten Peter, Urban en Jan op Renée die van het pad was geraakt. Gelukkig konden de racefietsers haar de kortste weg (lang, recht en tegenwind) naar Lelystad wijzen. Urban was enthousiast over de grote kuddes Konickpaarden en de vele vogels, waar je vlak langs fietste.

Na een volgende koffiepauze bij het controlepunt in Almere werd de weg vervolgd langs de Noorderplassen en Almere Pampus naar het Almeerder strand en Almere Haven. Hier werd de weg even kwijtgeraakt, maar een aardige dame reed met haar auto een stukje voor het wielerteam uit, waarna de route weer opgepikt kon worden.

Voorbij Almere Hout was er eerst nog wind van opzij, maar verderop werd het menens. Ook Peter vertraagde nu zijn tempo, Urban en Jan trokken zij aan zij verder. Wind vol op kop, een lange rechte weg tot je er horendol van werd. We kwamen andere fietsers tegen die in de luwte van een schuur of achter een grasrol op adem probeerden te komen. Voor de laatste kilometers gaf het bosrijke gebied rond Zeewolde gelukkig wat verlichting. Bij de finish was het SP-wielerteam er over eens dat ze het er weer goed van af hadden gebracht.

(met dank aan Jan Muizelaar voor het verslag)